Sevmek ve sevilmek insanı, doğayı sevmekle başlar. Sevgiyi dünyamızda ne kadar genişletirsek o kadar mutlu ve huzurlu oluruz. Öncelikle kendimizle, ailemizle ve çevremizle barışık olursak daha çok mutlu ve huzurlu oluruz. Sevmesini bilmeyen, yaşamında sevecek, ilgilenecek, bağlanacak şeyleri olmayan insanlar gerçekten çok karamsar, kara bahtlı insanlardır. Onlara yaşayan ölüler denebilir.
Bir toplumun en büyük manevi serveti sevme gücüdür, sevme potansiyelidir. Sevgi yaşamın iradesinin ölçüsüdür. Güzeli seviyor muyum? Öyle ise yaşıyorum. Yaşamayı hak ediyorum demektir. Yeryüzünde sevgi kadar yüksek değerli bir şey bulunamadı. Sevgi sarf ettikçe çoğalır ve her zaman hiçe sayılmaz.
Sevgiyi unutan toplumlar kötüleşen toplumlardır. Yaşamda neşe ve şevk ancak sevginin toprağından gelişir. Ölüler sevmez. Bu nedenle sevgi yaratıcı faaliyetlerin mayasıdır. Sanatçı sanatını severek yaratır. Bilgi severek araştırılır. Devlet adamı severek başarır. Aşk olmazsa meşk olmaz. Bu söz bütün yapıcı ve yaratıcı iş dünyamız için geçerlidir.
Sevgi bilimin ve evrenin ötesinde en büyük güçtür. Sevgi güneş gibidir. İnsan evrenine ışık verir. Onu alıp verenlerle dünyayı aydınlatır. Sevgi bir başka deyimle yer çekimidir. İnsanları birbirine yaklaştırır. Barıştırır. Sevgi kuvvettir. Bizdeki iyiyi, güzeli ve olumluyu çoğaltır. Sevgi yaşatır, insanlığı kör benliğinden kurtarır. Bizi biz yapar, hepimiz yapar. Sevgi Tanrı’nın kendisidir.
İnsanı seven Tanrı’yı da sever. Sevgi açgözlülüğü, nefreti, kini, öfkeyi yok eder. Sevgi yaşamın öznesidir. Biz insanlar, sevgi enerjimizi çoğalttığımız zaman insanlaşırız. İnsanlık daha özgür daha mutlu ve huzurlu olur.
Sevgi birleştirici, toparlayıcıdır. Nefret ve kin parçalayıcı, dağıtıcıdır. Sevgi muhabbettir ve yapıcıdır. Nefret ise menfi ve yıkıcıdır. Sevgi alanı, daima müspet alanıdır. Her saadet ve geliştirmeye hazırdır. Bu nedenledir ki doğayı, insanları sevdiğimiz ölçüde insanlaşırız. İnsanları sevmeyen saadete ve mutluluğa eremez. Birbirimizi sevmenin yolu kimseyi taklit etmemeden geçer. Çünkü hiç kimse taklit edilmekten hoşlanmaz. Taklit o kişinin en çok değer verdiği benliğini yaralar. Taklidin hedefi kişinin benliğidir. O kişinin sinirlenmesine hiddetlenmesine sebep olur. Hiddetlenen kişi de dengeli düşünemez. İnsan yapabileceği ile değil, insana yararlı hizmetleri ile insandır. Edep, erkâna uymak ve yararlı hizmetler insanı sevdirir.
Bir insan kendi nefsi ile mücadeleye başladığında kendini bulur. İnsan kendini bulduğunda bazı gerçekleri görür. Etrafımıza baktığımız zaman insani kâmillerin, evliyaların, velilerin nebilerin, erenlerin ve ariflerin çok merhametli çok affedici olduklarını görürüz
Bir toplumun gerçek kalkınması her şeyden önce nitelikli insanın yetişmesine bağlıdır. İyi vatandaş, iyi insan olmak, böyle bir sosyal mutluluk anlayışına erişmiş insan olmak demektir. Çağdaş, bir toplumda sosyal sorumluluk duygusuna sahip olan insan topluluğudur. Hak, hukuk ve adalet olur. Bunlar sevgi ikliminde olur. Allah’ın her yarattığını sevmek, hoş görülü olmak, özünü bilmek, sabır ve kanaat sahibi olmak, kendini, toplumu ve Hakkı bilmektir.
Yunus Emre derki;
Hak cihanda doludur, Kimseler Hakkı bilmez. Onu senden iste. Ol senden ayrı olmaz. Gelin tanış olalım. İşi kolay kılalım. Sevelim sevilelim. Dünya kimseye kalmaz. Yunus özün anlarsın Manasını dinlersin. Sana iyi( i) dirlik gerek. Bu dünya kimseye kalmaz.
Sevgi ile sarmalanan kişiler günlük yaşamda çevresine, toplumuna karşı daha çok yararlı olurlar. Sevgi ile beslenen insanlar, topluma karşı sorumlu hissederler. Bu sorumluluklarını ve görevlerini yerine getiriler. Bu görevlerini en önemlilerinden en önemsizine, en küçüğünden en büyüğüne kadar hepsini tam olarak vicdan huzuru içinde yerine getirirler.
Lügatlerinde aşağılama, küçük görme yoktur. Mütevazılık ve alçak gönüllülük var. Gönül gözü ile bakarlar. Hataları görmezlikten gelirler. İşin sonuna kadar beklerler. Sabır ve kanaat sahibidirler. Bu nedenle insan yar olmak istiyorsa sevgi tohumlarını ekmeliyiz. Toplum olarak başarılı olmak istiyorsak birbirimizi sevmeliyiz. Saygı göstermeliyiz. İnançlarımıza, dilimize ve kültürel değerlerimize sahip çıkmalıyız. Farklılıklarımızı zenginlik olarak görmeliyiz. Sevgi denen bu evrensel enerjiyi birbirimize alıp verdiğimizde insan olduğumuzun bilincine varmış olacağız. Sevgi güçtür. Sınırı yoktur. İnsan olmanın da öznesidir. Gönül ister sevinçler ve mutluluklar bol olsun, ülkeden ülkeye yol olsun.
Ali Kaya (Tarihçi-Yazar)